Ayacucho - Cusco
Door: Kogacyclingdude
Blijf op de hoogte en volg Alain
17 Juli 2005 | Peru, Cusco
Hello daar!
Jawel ! Ik ben eindelijk in Cusco toegekomen (voor de derde keer in mijn carriere nog wel). Maar dat het toch allemaal niet zo evident was, zal wel blijken uit mijn relaas...
Goed, na wederom eens een uitgesteld vertrek uit Ayacucho, ging het via de onverharde piste, omhoog, richting Andahuaylas. Tjonge tjonge, slechte wegen met zo´n bepakking zijn echt wel moordend! Komt daarbij nog dat de afstand tot de eerstvolgende slaapgelegenheid veel te groot was en dat een overnachting op de pampas zich dus opdrong. Nu, ondertussen had men mij maar al te duidelijk gemaakt dat er op deze pampas bij tijd en wijle toch wel het een en ander gebeurde... Gemiddeld worden hier op deze onbewoonde hoogvlakte en vijftal bussen per maand overvallen en beroofd. Niet echt bevorderend voor een goede nachtrust moet ik zeggen. Dat betekende dus doorfietsen tot het zo goed als donker werd en dan slaapzakje uitrollen. Ik kreeg er wel een prachtige sterrenhemel en een bevroren slaapzak voor cadeau. Nu ja, het is niet voor niets dat ik een expeditie slaapzak mee heb. :-) En zoals te verwachten was: alles was 'todo tranquilo' tijdens de nacht!
Vanaf dan ging het verschillende keren naar beneden en terug naar boven en dat tot in Cusco. Nu, dat 'op en neer' betekende soms wel 2000m of meer afdalen en dan weer eens 2000m stijgen. Beeld je in, een ganse dag afdalen met de fiets om dan twee dagen niets anders te doen dan naar boven klimmen. :-) Let wel: door de slechte weg ging het sommige dagen zelfs sneller naar boven dan naar beneden. Deze hoogteverschillen brachten ook wel met zich mee dat het landschap, de temperatuur en de fauna/flora grandioos varieerden. Boven had je de koude en kale, met grassen begroeide, pampas. In de tussenzone had je een gematigd klimaat waar er intensief aan landbouw werd gedaan. Dit was trouwens de knapste zone. En helemaal beneden in de vallei zit je dan in een broeikas waar er mooie cactussen groeien.
En Erik, je vroeg mij hoe het zat met de honden? Wel, ik veronderstel dat door het fietsen mijn kuiten er een stuk aantrekkelijker op geworden zijn voor een doorsnee hond. Want dagelijks word ik zo’n keer of vijf aangevallen door een horde honden. Op de meer afgelegen stukken gravel, waar bijna alle herders waakhonden hebben, soms zelfs tien a twintig keer,. Deze ‘opereren’ steeds in groep, gaande van twee tot vijf honden. Het volstaat waarschijnlijk om te zeggen dat ik ondertussen al heel wat beter kan mikken ! :-) Voor op de asfalt, waar er geen of weinig munitie voorhanden is, gebruik ik mijn ultrasoon afschrikkings toestel, een zogenaamde Dazzer. Wel, dit tot ik een dove hond tegenkom zeker... Ik moet zeggen dat het al een aantal keer tot zeer nabije encounters gekomen is. Veel te, volgens mij...
Dat het allemaal toch wel wat vermoeiend was bleek toen ik in Abancay toekwam. Daar moest ik noodzakelijkerwijs twee daagjes rust nemen om te bekomen van de een of andere virale aanval (buikgriep?) Nu, zo erg was dit op deze plaats niet, want Abancay is tenslotte een aangename stad.
Vanaf Abancay begon, na 400km piste, trouwens weer de asfalt. Oef! Dat was echt welkom... Er moest nog wel wat geklommen worden, maar dat viel al heel wat beter mee! En dan, na exact een maandje onderweg te zijn en 20.000 meters geklommen te hebben kwam ik toe in Cusco, de navel van de wereld voor de Inca indianen
Om toch maar niet te overdrijven besloot ik om de geplande fietstocht door de 'Sacred valley' hier rond Cusco te laten voor wat hij was en alles met het openbaar vervoer te doen. Cusco had trouwens een verrassing in petto voor mij. Terwijl ik voor de rest van de trip amper een toerist ben tegengekomen, ziet het hier 'wit' van het volk. Het is echt wel een verschil met de 'rest' van Peru... Nu ja, als het hier nog even aangenaam is als de vorige twee keer is alles dik ok! Of kwam dat toen misschien door het gezelschap?? :-)
Zo. Dat was het voorlopig! Wie trouwens interesse heeft, ik heb voor deze trip een grafiekje gemaakt van de afstanden vs. de hoogte. Eenvoudig te verkrijgen via mail!
De foto’s van Cusco zullen voor de volgende keer zijn, als ik in Puno of misschien zelfs in La Paz (Bolivie) toe kom.
Daaaag!
Abrazos, Alain.
Ps: Amaury en Heleen, jullie beseffen toch dat het ook wel omwille van jullie mooie foto’s en verhalen is dat ik mij in dit avontuur gestort heb he! ;-)
Jawel ! Ik ben eindelijk in Cusco toegekomen (voor de derde keer in mijn carriere nog wel). Maar dat het toch allemaal niet zo evident was, zal wel blijken uit mijn relaas...
Goed, na wederom eens een uitgesteld vertrek uit Ayacucho, ging het via de onverharde piste, omhoog, richting Andahuaylas. Tjonge tjonge, slechte wegen met zo´n bepakking zijn echt wel moordend! Komt daarbij nog dat de afstand tot de eerstvolgende slaapgelegenheid veel te groot was en dat een overnachting op de pampas zich dus opdrong. Nu, ondertussen had men mij maar al te duidelijk gemaakt dat er op deze pampas bij tijd en wijle toch wel het een en ander gebeurde... Gemiddeld worden hier op deze onbewoonde hoogvlakte en vijftal bussen per maand overvallen en beroofd. Niet echt bevorderend voor een goede nachtrust moet ik zeggen. Dat betekende dus doorfietsen tot het zo goed als donker werd en dan slaapzakje uitrollen. Ik kreeg er wel een prachtige sterrenhemel en een bevroren slaapzak voor cadeau. Nu ja, het is niet voor niets dat ik een expeditie slaapzak mee heb. :-) En zoals te verwachten was: alles was 'todo tranquilo' tijdens de nacht!
Vanaf dan ging het verschillende keren naar beneden en terug naar boven en dat tot in Cusco. Nu, dat 'op en neer' betekende soms wel 2000m of meer afdalen en dan weer eens 2000m stijgen. Beeld je in, een ganse dag afdalen met de fiets om dan twee dagen niets anders te doen dan naar boven klimmen. :-) Let wel: door de slechte weg ging het sommige dagen zelfs sneller naar boven dan naar beneden. Deze hoogteverschillen brachten ook wel met zich mee dat het landschap, de temperatuur en de fauna/flora grandioos varieerden. Boven had je de koude en kale, met grassen begroeide, pampas. In de tussenzone had je een gematigd klimaat waar er intensief aan landbouw werd gedaan. Dit was trouwens de knapste zone. En helemaal beneden in de vallei zit je dan in een broeikas waar er mooie cactussen groeien.
En Erik, je vroeg mij hoe het zat met de honden? Wel, ik veronderstel dat door het fietsen mijn kuiten er een stuk aantrekkelijker op geworden zijn voor een doorsnee hond. Want dagelijks word ik zo’n keer of vijf aangevallen door een horde honden. Op de meer afgelegen stukken gravel, waar bijna alle herders waakhonden hebben, soms zelfs tien a twintig keer,. Deze ‘opereren’ steeds in groep, gaande van twee tot vijf honden. Het volstaat waarschijnlijk om te zeggen dat ik ondertussen al heel wat beter kan mikken ! :-) Voor op de asfalt, waar er geen of weinig munitie voorhanden is, gebruik ik mijn ultrasoon afschrikkings toestel, een zogenaamde Dazzer. Wel, dit tot ik een dove hond tegenkom zeker... Ik moet zeggen dat het al een aantal keer tot zeer nabije encounters gekomen is. Veel te, volgens mij...
Dat het allemaal toch wel wat vermoeiend was bleek toen ik in Abancay toekwam. Daar moest ik noodzakelijkerwijs twee daagjes rust nemen om te bekomen van de een of andere virale aanval (buikgriep?) Nu, zo erg was dit op deze plaats niet, want Abancay is tenslotte een aangename stad.
Vanaf Abancay begon, na 400km piste, trouwens weer de asfalt. Oef! Dat was echt welkom... Er moest nog wel wat geklommen worden, maar dat viel al heel wat beter mee! En dan, na exact een maandje onderweg te zijn en 20.000 meters geklommen te hebben kwam ik toe in Cusco, de navel van de wereld voor de Inca indianen
Om toch maar niet te overdrijven besloot ik om de geplande fietstocht door de 'Sacred valley' hier rond Cusco te laten voor wat hij was en alles met het openbaar vervoer te doen. Cusco had trouwens een verrassing in petto voor mij. Terwijl ik voor de rest van de trip amper een toerist ben tegengekomen, ziet het hier 'wit' van het volk. Het is echt wel een verschil met de 'rest' van Peru... Nu ja, als het hier nog even aangenaam is als de vorige twee keer is alles dik ok! Of kwam dat toen misschien door het gezelschap?? :-)
Zo. Dat was het voorlopig! Wie trouwens interesse heeft, ik heb voor deze trip een grafiekje gemaakt van de afstanden vs. de hoogte. Eenvoudig te verkrijgen via mail!
De foto’s van Cusco zullen voor de volgende keer zijn, als ik in Puno of misschien zelfs in La Paz (Bolivie) toe kom.
Daaaag!
Abrazos, Alain.
Ps: Amaury en Heleen, jullie beseffen toch dat het ook wel omwille van jullie mooie foto’s en verhalen is dat ik mij in dit avontuur gestort heb he! ;-)
-
18 Juli 2005 - 09:52
Els:
oh alain! ik ben hier net effe van mijn stoel gesukkeld van't verschieten! Waw zeg, wat een superreis! En jouw foto's zijn gewoon prijsklasse, echt waar. Je bent duidelijk aan't genieten, da's heel goed. Soigneer jezelf enne... doe af en toe ook een korter broekske aan voor de mooie bruine beentjes hè;-)
dikke kus! -
18 Juli 2005 - 15:57
Gwen:
Dag Alain!
Leuk nog eens van je te horen! Rust maar goed uit en eet eens heel lekker in Cusco, je hebt het verdiend na je adembenemende tocht!
grusjes,
gwen -
19 Juli 2005 - 11:34
Els:
Hé gwen, nog een hele late maar gemeende gelukkige verjaardag hè! Drie dikke kussen! XXX -
21 Juli 2005 - 14:50
Ortwin:
Amaai Alain, Dat klinkt toch wel fameus allemaal... Houd ons op de hoogte... -
22 Juli 2005 - 07:29
Luc:
Stuur maar door dat grafiekje. lucdoumen@versateladsl.be
En doe de groetjes aan de beroepsfotgraaf. -
01 Augustus 2005 - 09:05
Punky:
Bond,
Maak het niet te bont,
en rust op tijd en stond !
Het ziet er supertof uit !
dikke kus,
Punky -
01 Augustus 2005 - 09:23
Johan:
Companero !
Que haces ? En bici de Lima hasta Ushuaia, estas loco ??? :-)
Tus fotos son de pxxx madre !!
Te deseo todo lo mejor en tu gran aventura .
Seguimos en contacto !
Saludos desde Alemania . -
01 Augustus 2005 - 12:40
Marleen:
Hallo Alain,
Da's al een tijdje geleden, van op één van de wandelingen. Amaury vertelde me over je escapades. Ik lees dat je vanaf u steeds zuidwaarts fietst. Als je je nog bedenkt, laat ietsje weten. In november en december ben ik in Ecuador.
Nog veel avontuurlijk fietsgenot !!
Marleen Hemmeryckx -
01 Augustus 2005 - 15:07
Jan:
Hallo Alain,
Via de reevax site ben ik toevallig op jou webstek terecht gekomen.
Dus daar hang je momenteel uit (+:
Veel amusement ginder en geniet ervan!
Jan Dijkmans -
02 Augustus 2005 - 07:33
Veerle:
Koekoek Alain
Heb nu pas voor het eerst je foto's en berichten kunnen bekijken ... magnifiek ! je weet,ik plan nog altijd af te komen, en zeker nu ik al deze foto's gezien heb !
( Btw ... Dag Marleen! )
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
